නෙක ඉසිඹු රැසකට පසු...

 ‘ඉසිඹුවකට අවසර‘ ඉල්ලමින් යම් රිද්මයකින් ලියමින් උන් මෙම ‘සිඩ්නි සිතුවිලි‘ ලියවිලි පෙළට මඳ විරාමයක් තැබුවේ මෙයට වසර 4කට පෙර ය. සිඩ්නි විශ්වවිද්‍යාලය වෙත ලියා භාර දෙන්නට සිටි පශ්චාත් උපාධි නිබන්ධනය වෙත පූර්ණ අවධානය යොමු කරන්නට තැබූ එම විරාමය නිබන්ධනය භාර දුන් වහාම කෙළවර කරන්නටත්, යළි ලියවිලි අතරට පිවිස වසර දෙක හමාරක සිඩ්නි දිවියේ තතු ඔබ හා බෙදා ගන්නටත් මා අධිෂ්ඨාන කරගෙන උන්නෙමි. එහෙත් ඒ ඉසිඹුව දිගු විය. මින් පෙර ද වතාවක් දෙකක් පිවිස ඉසිඹුව බිඳින්නට තැත් කළ මුත් ඒ සාර්ථක නොවූයේ ලිපි පෙළට අනුව සිඩ්නි නගරයේ උන් මම ඒ වන විට යළි ශ්‍රී ලංකාවට පැමිණ, පශ්චාත් උපාධියෙන් පසු, ජීවන ‘අරගලයට‘ එළඹ උන් නිසාවෙනි.

‘අරගලය‘ යන්න නියත වශයෙන්ම වචනාර්ථයට සරිලන පරිදි මා වෙත සම්මුඛ වීම ඉසිඹුවේ කෙළවර කොහි වේ දැයි යන්නට කිසිදු නිශ්චිත පිළිතුරක් නොමැති තැනකට මා තල්ලු කොට තිබිණ. ‘සිඩ්නි සිතුවිලි‘ ම‘ජීවන වතෙහි, මේ වන විට නතර වී තිබෙන පියාගේ අභාවය, ඔහු ඇසින්වත් දැක නැති සිඩ්නි විශ්වවිද්‍යාලයේ පරිපාලනය වේදනාවට පත් කළ අන්දමත්, මා වෙත ‘මුදල් අය නොකළ‘ අමතර සයමසක් අධ්‍යයන කටයුතු වෙනුවෙන් ලබා දෙන්නට ඔවුන් කටයුතු කළ අන්දමත් මා තවම නුඹට කියා නැත. අති දුෂ්කර, භීම සමයන් පසුකර කෙළවර ලබාගත් පශ්චාත් උපාධිය, ඒ සඳහා රජය විසින්ම අර්ධ ශිෂ්‍යත්වයක් ලබා දී තිබිය දීත්, යළි මා නීත්‍යානුකූල ලෙස, පළා නොගොස්, සේවයට වාර්තා කර තිබියදීත්, ලාංකීය විශ්වවිද්‍යාලය මා සේවයෙන් පහ කළ විත්තිය ද මම තවම නුඹට කියා නැත. නමුත්... සැබවින්ම.... සත්‍ය කාලය තුළ ඒ සියල්ලත්, තව බොහෝ දේත් සිදු විය. ‘සිඩ්නි සිතුවිලි‘ දෙස නෙත යොමන්නටවත් සිතට එකලාසයක් හෝ නිදහස් කාලයක් මා වෙත නොවූයෙන් ඉසිඹුව දිගු විය.

‘ප්‍රියන්ත දැන් ලියන්නෙ නැද්ද?‘

මේ ප්‍ර‍ශ්නයත් සමග, හදිසියෙන් හමුවන නව මිතුරෙකු, සිඩ්නි සිතුවිලි ගැන විමසූ ඇතැම් අවස්ථාවල, ඒ ලිපිවලින් ඔහු ලද ආනන්දය හේතුවෙන් පැසසුම් ලද අවස්ථාවල, අමතකව ගිය කළණ මිතුරෙකු සොයා යන වරදකාරී හැඟීමකින් මම යළි බ්ලොග් අඩවිය වෙත පිවිස ඇත්තෙමි. බොහෝ ගැහැට අමතක කර ලිවීමට තැත් දරා ඇත්තෙමි. එහෙත් ‘අරගලයන්‘ නිමා නොවීම එම ලියවිලි දිගු කාල සීමා වෙත යොමු කළේ නැත.

දැන් ඉසිඹුවට තිත තබන්නට කාලය පැමිණ ඇත! දිගු අරගල පෙළකින් පසු යම් අස්වැසිල්ලක් ලැබී ඇති හෙයිනි. යළිත් පරිගණක තිරය මත වේගයෙන් අකුරු යතුරු ලියනය කෙරෙන අවකාශයක මා අසුන්ගෙන ඉන්නා හෙයිනි.

ඉතින් සියල්ල ඔබ හා බෙදාගන්නට ඉඩ දෙන්න!

සිඩ්නියේ රීජන්ට් වීදියේ ඇනීගේ නවාතැනේ උන් මා වෙත ලැබුණු තාත්ති අප හැර ගිය බව දැන්වූ පුවත මාගේ ජීවිතය බොහෝ නව මානයන් වෙත කැඳවා ගිය නමුත්, ඉන් පසුව ගෙවුණු දිගු සිඩ්නියේ දිවිය මා වෙත මුණගැස්වූ අරුමැති මිනිසුන් හා අපූර්ව සිදුවීම් ඔබ හා බෙදානොගෙන පිටව යන්නට ඒ කිසිදු නව මානයක් මා වෙත යෝජනා කර නැත. ඉඳින්, යළිත් මම ඔබට ආරාධනා කරමි!

අහිමිවූ තාත්ති පිළිබද පෙළන වේදනාවකින් නොදන්නා නගරයක තනිවූ මා සමග, දෙමස් වයසැති ප්‍ර‍ංශ ජාතික මිතුරු සගයෝ දෙදෙන ඇවිද යන්නට සූදානමින් සිටිති.

ඒ ලිපියත් සමග ඉසිඹුව කෙළවර කරමි! එතෙක් පෙර ලිපි දෙස බලා එන්නැයි දයාර්ද්‍රව ඇරයුම් කරමි!

https://sydneythought.blogspot.com/2016/10/blog-post.html

https://sydneythought.blogspot.com/2017/09/blog-post.html